Me encanta equipar nuevas rutas, es algo que en ciertas
épocas del año me motivan tanto como el mero hecho de escalar. Muchas veces me
pregunto a mí mismo como encuentro placer en ese esfuerzo que supone montar una
nueva ruta Es en cierto modo algo masoquista, ya que el reviente de cuerpo de
equipar no lo alcanzo nunca los días que voy a escalar.
Me encanta la sensación de crear nuevos sitios por donde
subirse y la sensación de soledad que tiene uno cuando se cuelga para equipar,
centrado sólo en un pequeño trozo de roca. Por donde ir , por donde dejar de
ir, donde chapar, etc..me apasionan todos y cada uno de los aspectos que envuelven este
proceso de creación.
Ayer pensaba que si no fuera por locos como yo, ciertamente
la escalada deportiva o incluso el boulder sería algo que no existiría ni de lejos tal y como los conocemos hoy en día, ya que considero que es
imposible que hubiera organismo o institución que hiciera frente de estos
equipamientos y aperturas.
Hoy, quiero poner números a lo que costaría el equipamiento de un
sector si se contratase a una empresa privada, de trabajos verticales por
ejemplo.
Lo hago para por un lado para saber cuánto vale mi trabajo, nuestro trabajo, y que
cada persona que escale una vía de escalada, se acuerde que detrás de ella hay
muchas horas de curro y mucho dinero "regalado" por el equipador.
Los precios lógicamente son orientativos pero para hacerse
una idea creo que puede servir. He planteado y sacado números para el sector en
el que andamos equipando cerca de mi casa, a 40 km, y en
donde hemos montado hasta el momento 18 vías.
Los precios del material son de la web de Barrabes un sitio
que es caro, pero es de las páginas donde se pueden encontrar los precios de
todo.
Días de trabajo (jornada
de 8 horas)1 persona:
§
Localizar el sector y camino a abrir: 2 días
§
Limpieza de los accesos: 4 días
§
Limpieza de pies de vía: 3 días
§
Equipamiento y limpieza de las vías: 30días
Total días 39 días x 100€ día = 3900€
Kilometraje:
§
39 días x 80km día= 3120 km
Total Kilometraje: 3120km x 0,25€/km=
780€
Material
usado:
§
Reuniones Draco: 10 x 26,50= 265€
§
Chapas con argolla: 4 x 5,20= 20,80€
§
Reunión con cadena y argolla: 2 x 12,90= 25,80€
§
Parabolts 10x90: 182 x 2,70 =491.40€
§
Chapas: 140 x 1.80 = 252€
§
Bote de sica: 1 x 28 = 28€
§
Brocas: 3 x 9,5 = 28.50€
Total material utilizado: 1111,50€
Herramientas:
§
Epi: Casco, arnés, Grigri, puño y pedal. 205,11€
§
Mochila. 45€
§
50 metros de cuerda estática. 75€
§
2 protectores de cuerda. 19,80€
§
Taladro. 549€
§
Maza. 54€
§
Pata de cabra. 12€
§
Sierra, Hoz. 30€
§
12 expreses: 94,90€
§
6 mosquetones de seguro: 41,40€
Hay que decir que este material se podrá, mucho de él, volver
a utilizar pero para iniciar el equipamiento es necesario invertir un total de 1126,21€
Como conclusión destacar que para equipar 18 vías de una
altura media de 20-25 metros, en granito, con material inox y pagando al
trabajador puede costar aproximadamente un total de 4791,50€ más una compra de
material para empezar a equipar de 1126,21€. Total: 5917,71€
Así que amigos cada vez que escales una vía y disfrutes de
ella, no olvides nunca el regalo que está haciendo cada equipador. Y recuerda
que darle un “regalo” de material a tu colega equipador es regalarte horas de
diversión.
Salud
5 comentarios:
Una gran entrada sobre los inexpertos en escalada. Gracias por darnos la oportunidad a los de poder disfrutar de este gran deporte.
Un abrazo
Álvaro
"darle un “regalo” de material a tu colega equipador es regalarte horas de diversión."... e en seguridade, porque a esas chapas e reuniones van ser colgadas as vidas do equipador e de todos os que logo van escalar. Grazas
Ola Miguel, gústame ler reflexións que vaian máis aló do superficial... da estupenda ruta que acabo de trepar, ou do caralludo que son porque fixen tal vía ou equipei tal zona, mesmo do fantástico de min que saio nunha revista ou dirixo un clube ou dou cursos de montaña... gusto de relatos e fotos que mostren a realidade dun deporte que ten unha parte escura, ás veces dura ou desagradable, chea de traballo e sen sabores pero que certifican que isto é algo máis ca un deporte, é unha nación! a paixón por trepar convirtenos en parte dun colectivo, con trazos comúns que nos fan comunidade de algo, algo vivo e latente que nos move cara a liberdade, sen animo de purismo penso que somos unha rara avis que voa lonxe do fío común e se constrúe a si mesma, por iso me gusta verte con cara de "leñador" equipando vias, por iso gozamos loitando contra o clima galego e os humanos da TV, por iso somos un colectivo... esta tese hai que elaborala porque nestes relatos acho unha identidade na que me inclúo como parte de algo, talvez por iso digo que somos nación!
Forza amigo! os que te comprendemos estamos contigo!
Gracias por el comentario Xosé. Como mola ser así de raro.
No obstante he tenido un buen motivador ya que Alfonso para mí es el gran promotor y artífice del cañón del Sil tal y como lo conocemos, que cuando no tenía un duro equipó todo lo de la grande y que ahora que no tiene tiempo, siempre lo engaño para embarcarlo en alguna liada jejeje.
Un abrazo
PD tienes una vía pendiente jeje
Desta primavera non pasa, teño que liberar este cóbado que me oprime e logo vouna rematar, endadenala vai ser outra historia para a que teño que porme a apretar pq agoga non fago nin cuartos, he he, apertas
Publicar un comentario